Tips voor een vakantie in Metz, ideaal voor een tussenstop!
VAKANTIEHUIZEN HOTELS CAMPINGS CENTER PARCS
Wat is Metz een leuke, gezellige stad. Ongedwongen sfeer, fijne mensen en lekker eten. En last but not least: er is veel te zien! Allemaal op loopafstand. Metz is qua omvang niet te vergelijken met Parijs, Lille of Bordeaux. Je kunt in principe alles in één dag zien, Maar een dag ervoor in de namiddag aankomen is absoluut aan te raden. Al is het maar om sfeer te proeven en te slenteren door straatjes en over pleintjes bij het vallen van de avond. Geniet op een van de vele terrassen van een heerlijke cocktail, een wijntje of een biertje en ga aansluitend ergens lekker eten.
Ontdek de leukste reisaanbieders voor een vakantie naar Metz:
Vanaf Utrecht is het een kleine 450 km naar het centrum van Metz. Met een koffie-/lunchstop mee dus zo’n vijf à vijfenhalf uur rijden. Hangt wel een beetje af van het seizoen. Het ligt aan de Route du Soleil als je via Luxemburg rijdt. Nou, in het hoogseizoen weet je het dan wel als je Metz als tussenstop neemt. Maar voor een stedentrip in het voor- of naseizoen is het prima te doen.
Overnachten in Metz
In Metz zijn voldoende overnachtingsmogelijkheden. Maar als je een tip wilt -wij volgden hierin voormalige eigenaar van deze website Ruud Couwenhoven- boek dan Hôtel La Citadelle Metz-McGallery (4 sterren). Net even buiten het centrum en goed aan te rijden vanaf de snelweg. Parkeren op eigen terrein tegen betaling. Fijne ruime kamers en van alle gemakken voorzien. Het ontbijt is misschien iets aan de prijzige kant, maar wel met allemaal verse (streek-)producten. Er ’s avonds dineren is ook absoluut geen straf… De wijn (per glas) voor bij het hoofdgerecht wordt op de menukaart al aanbevolen.
Aan het einde van de middag
De naam van het hotel zegt het al: La Citadelle, de vestingmuur. Metz was ooit een vestingstad met stadswallen en verdedigingswerken. Het hotel en de gebouwen rondom laten dat nog zien. Wel allemaal goed onderhouden en in gebruik. Zoals het Arsenaal naast het hotel als theater. Sommige gebouwen hebben nog steeds een militaire functie.
Langs het Arsenaal loop je via Place de la Républiek met de watermuur de stad in. De eerste terrasjes aan het begin van het autovrije winkelgebied. Op de hoek Galerie Lafayette. Het is in Metz prima winkelen. Maar ja, daar kwamen we niet voor. Ons eerste doel is de Office du Tourisme achter de Kathedraal. We hadden in het hotel een prima plattegrond met alle bezienswaardigheden gekregen (gratis te downloaden via de website van Metz). Maar je krijgt er altijd nog wel wat meer info. En dat klopt! Over een audiotour in het Nederlands bijvoorbeeld en over het treintje door de stad. Beide hebben we uiteindelijk niet gedaan. Maar fijn om te weten. Ook kregen we info over een lichtshow vanaf elf uur ’s avonds. Verlichte kunstwerken, mediashows op gebouwen enz. Zoals je dat ook steeds meer in Nederland (o.a. Amsterdam, Eindhoven) ziet. Dat werd ons een beetje te laat. Check wel even of het er tijdens jullie bezoek aan Metz ook is. Is de lichtshow er niet, dan is ’s avonds wandelen in de zomerperiode toch leuk, omdat veel gebouwen en pleinen dan zijn uitgelicht.
Let ook op de informatieborden bij de bezienswaardigheden, belangrijke pleinen en straten. Die geven in het Frans, Duits en Engels voldoende informatie om een goed beeld te krijgen. Met de verwijsborden loop je altijd de goede kant op.
De Kathedraal van Metz
De Kathedraal Saint Étienne (1220-1522) hebben we maar meteen meegenomen… Het imposante gebouw zie je al vanaf de snelweg. Gebouwd op de 183 m hoge heuvel Sainte-Croix en bestaande uit twee gekoppelde kerken. Van binnen indrukwekkend en heel hoog (42 meter!). De maar liefst 6.500 m2 aan gebrandschilderde ramen zijn prachtig. Vele zijn ontworpen door bekende Franse schilders, waaronder Chagall en Villon. De zon zorgt voor een fascinerend en steeds veranderend schouwspel.
Via de hoge, houten deuren en het nog hogere geel-stenen portaal verlaten we de kathedraal en zoeken een plekje op een terras met uitzicht op de ingang. De zon zorgt ook vanaf hier voor een adembenemend beeld van deze aan de buitenkant al voor een heel groot gedeelte schitterend gerestaureerde kathedraal.
We genieten van onze cocktail bij ‘Café Blondel’ op Place Jean-Paul II, met ook zicht op de ingang van de ‘Marché Couvert’, de overdekte markt. Die gaat net dicht, dus morgen maar bezoeken. Overigens is er op zaterdag op dit plein een grote weekmarkt.
Even wat eten?
Als je door Metz wandelt zie je de verscheidenheid aan mensen en dat zie je terug in de keuze aan restaurants. Van Frans visrestaurant tot McDonalds. Van een fastfood-pizzeria tot een restaurant waar je exclusief kunt dineren. Op elk plein bars waar je voor een snel hapje en drankje kunt aanschuiven. Let wel op, bij de meeste horeca kan je pas om 19.00 uur terecht.
Eerdergenoemde Ruud Couwenberg had ooit een positief verhaal geschreven over ‘La Toscane’ aan de Rue Dupont des Loges. Op loopafstand, dus maar eens kijken of het er nog steeds zo druk is en het eten goed. Check! Absoluut. We waren redelijk vroeg dus plaats genoeg. Toen we weggingen was het er vol. Dat zegt veel over de kwaliteit van het eten. Voor ons dit keer: Tagliatelles aux petites st Jacques en Lasagnes maison gratinées au four. Tot slot een heerlijk toetje van het huis. De keuze is reuze. De pizza’s worden in de zaak gebakken. Door een vrolijke Italiaan.
Nog een stukje wandelen
Het voortreffelijke eten maar even laten zakken. Nog een klein rondje om richting het hotel.
Metz ligt aan de Moezel. Dat verwacht je eigenlijk niet. Bij menigeen is de Moezel geassocieerd met Duitsland. Niet eens zo gek hoor. De geschiedenis van Metz leert ons, dat het tot na de Eerste Wereldoorlog ongeveer 40 jaar Duits grondgebied was en ook tijdens de Tweede Wereldoorlog tijdelijk werd ‘ingelijfd’.
We lopen door straatjes en kijken naar de panden en ook regelmatig omhoog. Een aanrader. Mooie gevels met ornamenten, leuke beeldjes of alleen hoofden. Prachtige deuren en balkonhekjes. Luikjes voor de ramen in uiteenlopende kleuren. In de architectuur en vormgeving zijn verschillende perioden te herkennen. Niet zozeer uit de tijd dat de Romeinen het voor het zeggen hadden en Metz nog Divodorum Mediomatricorum heette. Daar heeft Atilla de Hun wel voor gezorgd in 451. Ook niet uit de tijd dat het behoorde tot het grondgebied van Karel de Grote en de tijd dat het ’t Heilige Roomse Rijk was. De bloeitijd van Metz was tussen de 11e en 15e eeuw. Uit die tijd zijn er wel nog herkenbare gebouwen bewaard gebleven. Vanaf de 16e eeuw wisselt de hegemonie in Metz tussen Fransen en Duitsers met alle bouwkundige verschillen tot gevolg.
De Moezel dus. Niet meer zoals vroeger. De groei van Metz maakte kanaliseren noodzakelijk. De eilandjes in de rivier werden langzamerhand bebouwd. Op het eilandje grenzend aan het centrum kwamen naast woningen, een kerk ‘Temple Neuf’ en het ‘Opéra-Théâter de Metz Metropole’ op het Place de la Comedié.
De zonnestralen zorgen rond half tien (begin juli) voor een prachtig effect op de Kathedraal als we vanaf het eiland over een van de bruggen teruggaan richting hotel.
Een mooie dag voor de boeg
We volgen vandaag de eerdergenoemde kaart en beginnen bij ons hotel in het Quartier de la Citadelle met in het park het imposante Paleis van de Militaire Gouverneur. Ooit het domein van Keizer Wilhelm II, gebouwd aan de rand van de Keizerlijke Wijk op de resten van de citadel. De ‘Porte Serpenoise’, eventjes verderop is in zijn huidige vorm gebouwd in 1852. In de 3e eeuw waren hier wel al stadsmuren en -poorten.
Op de hoek van de Via de Avenue Foch in de Keizerlijke Wijk staat de ‘Tour de Camoufle’, één van de laatste overblijfselen van de Middeleeuwse stadswallen. We passeren op de Avenue prachtige herenhuizen in voornamelijk Jugendstil (Duitse invloeden) en lopen naar het treinstation. De Neoromaanse stijl zorgt voor een Duitse enigszins bombastische uitstraling. Van een andere orde qua architectuur is het moderne Museum Centre Pompidou-Metz achter het station. Maar even zo mooi, maar uit een andere tijd het voormalige postkantoor en dito station.
We gaan weer terug richting het centrum, passeren ons hotel en lopen langs twee zeer oude maar goed bewaard gebleven gebouwen. Het bekijken meer dan waard. Van buiten dan, want ze zijn beide niet toegankelijk. Allereerst de kapel van de Tempeliers (12e en 13e eeuw) en van nog veel eerder: de voormalige abdijkerk Saint-Pierre-aux-Nonnains, in gebruik van de 4e tot de 10e eeuw. Niet alleen als kerk, maar ook als palestra (sportschool) met baden. Later als militaire opslag. Nu als ruimte voor evenementen.
Veel groen net buiten het centrum
De kapel en de voormalige abdijkerk maken onderdeel uit van ‘Jardin de L’Esplanada’. Een fraai aangelegd en goed onderhouden park en plein met kleurige bloemen, statige bomen, struiken en fonteinen. Ook veel standbeelden. Vanaf de balustrade boven de lagergelegen fonteinen zicht op de nog dieper liggende Moezel. Het is wel duidelijk dat Metz op een heuvel is gebouwd…
Bij de balustrade de trappen af en richting het gisteren bezochte eiland. Het houten met bloembakken versierde wandelplankier direct langs de Moezel is leuk om overheen te lopen. Al is het maar voor het uitzicht op de kerk en de oude bruggen (13e eeuw). Vanuit het centrum komen wandelaars en fietsers op dit plankier om de drukke hoger gelegen weg te vermijden.
Aan het einde van het plankier door een tunnel naar de opgang van de brug. Nog even over het eiland met de kerk en het theater. Langs de basiliek en de Garnizoenstempel, het hoogste gebouw van Metz uit de tijd dat de Duitsers Metz beheersten.
Het is warm en terrastijd. We lopen terug naar Place de Chambre. Een van de vele pleinen met terrassen. We kiezen voor ‘Balthazar’, maar het had ook een ander terras kunnen zijn. De ‘school’borden met het menu erop -vele hebben geen menukaart- laat het water overal in de mond lopen. Locals, studenten en toeristen nemen de tijd voor een lekkere lunch.
Overdekte markt en een museum
Place de Chambre bevindt zich aan de achterkant van de ‘Marché Couvert’, waar ook een ingang is. Vis, vlees, groente en fruit. Kaas, vleeswaren, wijn en andere streekproducten. Maar ook lekkere spullen uit bijvoorbeeld Italië en Duitsland. Leuk om even doorheen te lopen.
We volgen nu de rode nummertjes op de kaart. Het oude centrum. Op Place d’Armes staat het stadhuis (18e eeuw) en is de toeristinformatie in gebouwen van hetzelfde steen als de Kathedraal. Net als de beelden op het plein. Het geeft een betoverend beeld als de zon op het plein schijnt. Daar waar vroeger militaire parades werden gehouden.
Even nog wat hoger klimmen voor een van de oudere gebouwen in Metz waar nu het ‘Musée de La Cour d’Or’ is gevestigd. Op de hoge ramen lees je in het groot ‘GRATUIT’. We kijken door de openstaande deur naar binnen en worden meteen onthaald met de mededeling dat het écht gratis is.
In het gebouw zijn nog overblijfselen te zien van een Romeins badhuis. Zo’n beetje het enige wat uit die tijd is overgebleven na de aanval van Atilla de Hun. Ze zijn de start van een rondgang vanaf de Gallo-Romeinse Tijd met een enorme collectie aan kunstschatten uit die periode. Via de Middeleeuwen en aansluitende eeuwen en de schilder- en beeldhouwkunst uit die tijd komen we na twee uur weer buiten… Voldaan zelfs. Mooi om zo 3000 jaar geschiedenis van Metz te kunnen volgen
In dit deel van de stad verder nog prachtige ‘Maisons’, wat kerken, een klooster en het pleintje waar Metz is ontstaan: Place Sainte-Croix. Blijf ook omhoog kijken. Het blijft je verwonderen.
Niet alleen de Moezel kenmerkt Metz
Door Metz stroomt naast de Moezel nog een rivier: de Seille. Beide vloeien wat noordelijker van het centrum samen. Naar de Seille toelopen is een ‘must’. Zeker voor de Porte des Allemands die je via de, hoe kan het anders, de Rue des Allemands bereikt. Het is de enige overgebleven poort uit de Middeleeuwen. Gebouwd over de rivier om toegang te geven tot de stad. Vier verschillende torens kenmerken twee bouwperioden in de 13e en 15e eeuw. In één van de torens kan je via een zogenaamde dubbelle trap naar boven,. Een andere toren heeft bij de restauratie een lift gekregen.. Het uitzicht over de rivier, de oevers én een deel van de stad is mooi.
In de Rue des Allemands passeer je ook nog een kerk: de Eglise Saint-Eucaire. Terwijl de oudste delen toch al uit de vijfde eeuw stammen, is het romaanse interieur erg goed bewaard gebleven. De restauratie van de muurschilderingen was in volle gang. Het leuke glas-in-loodraampje naast de voordeur verdiend het om zowel van binnenuit als van buitenaf gefotografeerd te worden.
Voldaan maar moe terug
Voldaan maar toch ook wel moe, slenteren we terug naar het hotel. Voor het diner hadden we bewust al voor het restaurant van het hotel gekozen. Zoals eerder gezegd: dat is geen straf! Ze nemen de tijd, het eten is uitstekend. De wijn idem dito. Morgen weer naar huis…
Ontdek de leukste reisaanbieders voor een vakantie naar Metz:
Zie ook de uitgebreide informatie over vakantie in Lotharingen en vakantie in de Vogezen
Zie ook :
- vakantie in Lotharingen
- Route du Soleil
- Hotels in Metz en omgeving
- Het office du tourisme van Metz
- De eigen website van de Mirabelle
Routebeschrijving naar Metz
Routebeschrijving naar Metz, Frankrijk weergeven op een grotere kaart